তাৰকা।। পৌৰাণিক উপন্যাস।।
পিতৃৰ বাক্যই ব্যথিত কৰিছিল তাৰকাক । তথাপি কন্যাৰ দায়িত্ব পালন তাই হেমাহি কৰা নাছিল । কন্যাৰ প্ৰতি থকা পিতৃৰ মনোভাৱ মিথ্যা প্ৰমাণিত কৰিব তাৰকাই ; প্ৰমাণ কৰিব কন্যাইও ল’ব পাৰে পুত্ৰৰ স্থান । দেখুৱাব তাৰকাই , লৈছিল দৃঢ় সংকল্প ; পিতাক সুখ প্ৰদানেই হ’ব তাৰকাৰ জীৱনৰ একমাত্ৰ লক্ষ্য ।
স্পষ্টকৈ মনত পৰিছে তাৰকাৰ ---এদিন অপৰাহ্ন বেলাত পিতৃ আহিছিল কন্যাৰ কাষলৈ । মৰমেৰে 'আই তাৰকা' বুলি যেতিয়া পিতৃয়ে সম্বোধন কৰিছিল নিজ কৰ্ণকে বিশ্বাস কৰিব পৰা নাছিল তাৰকাই । এয়া স্বপ্ন নহয়টো ? সম্ভাষণ জনাবলৈও পাহৰি গৈছিল তাৰকাই । স্থবিৰ হৈ মাথো অপলক দৃষ্টিৰে চাই আছিল পিতৃলৈ । কন্যাৰ এনে ৰূপ দেখি সুকেতুও হৈছিল চিন্তিত । স্নেহ বিগলিত সুৰে “ কি হৈছে তোৰ আইজনী ” বুলি তাৰকাৰ শিৰত যেতিয়া বুলাই দিছিল পিতৃৰ হাত আৱেগ সামৰিব নোৱাৰিছিল তাই ; পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে পিতৃক সাৱটি ধৰিছিল । মনত আছে তাৰকাৰ বুকুৰ মাজত কন্যাক লৈ সুকেতুৱে সেই ক্ষণতে তাৰকাক দিছিল গাভৰু কালৰ সেই ঈপ্সিত বতৰা, বিবাহৰ বতৰা । আলফুলে হাত বুলাই সুকেতুৱে কৈছিল কন্যাৰ বাবে নিৰ্বাচিত কৰিছে তেওঁ এজন যোগ্য পাত্ৰ । সুধিছিল পিতৃয়ে--- ‘ আছে নেকি আই তোমাৰ বিবাহত কিবা আক্ষেপ ?’ আৱেগত একো ক’ব পৰা নাছিল তাৰকাই ; মৌন হৈ মাথো সোমাই আছিল পিতৃৰ বুকুৰ মাজত । ঈপ্সিত পিতৃৰ প্ৰেমক হাতত পাই প্ৰাণ ভৰাই ল'ব বিচাৰিছিল তাই ; জানিব বিচাৰিছিল আছেনে পিতৃৰ হৃদয়ত কন্যাৰ প্ৰতি নিভাঁজ প্ৰেমৰ স্পন্দন !!
কন্যাৰ মৌনতাক সন্মতি বুলি মানি লৈ উৎফুল্লিত হৈছিল সুকেতু ; ঘোষণা কৰিছিল অচিৰেই আড়ম্বৰপূৰ্ণ ভাৱে আয়োজন কৰিব কন্যাৰ বিবাহ ৰাক্ষসৰাজ সুন্দৰ লগত । প্ৰফুল্লিত হৈ সুকেতু আঁতৰি গৈছিল ; সম্বিত ঘূৰি আহিল তাৰকাৰ । বৰপ্ৰাৰ্থী ৰূপে পিতৃয়ে এয়া কাৰ নাম কৰি গ’ল উচ্চাৰণ ?-- সুন্দ !! এক ৰাক্ষস !!
নিমিষতে সকলো আনন্দ উল্লাস ম্লান পৰি গ’ল তাৰকাৰ । বিস্মিত, শংকিত হ’ল তাৰকা ; কেনেদৰে পিতাই নিজৰ একমাত্ৰ জীক অৰ্পণ কৰিব এক ৰাক্ষসৰ হাতত !! বৰ নিষ্ঠুৰ, স্বাৰ্থপৰ যেন লাগিল পিতৃক !! ওৰে ৰাত্ৰি মাথো কান্দিছিল তাৰকাই । দোষাৰোপ কৰিছিল বিধাতাক-- - “হে বিধাতা , যদি জনমেই ল’ব লাগে মই সুকেতুৰ গৃহে , কিয় পুত্ৰৰূপে মোক জনম নিদিলা !!”
সুন্দ, তাৰকাৰ বাবে পিতৃৰ নিৰ্বাচিত বৰ, জাতত ৰাক্ষস !! যক্ষ হৈ নিজ কন্যাক সুকেতুৱে অৰ্পণ কৰিব ৰাক্ষসক !! কিন্তু কিয় ? কোন এই সুন্দ ?
জম্ভ ৰাক্ষসৰ সুদক্ষ তনয় সুন্দ । এজন উচ্চাকাংক্ষী বীৰ ৰাক্ষস । এখন এখনকৈ ৰাজ্য জয় কৰি আৰ্জিছে সুনাম, সমসাময়িক অন্য বীৰ যক্ষ, ৰক্ষৰপৰা আদায় কৰিছে সমীহ । সুকেতুকো প্ৰভাৱিত কৰিছে সুন্দৰ বীৰত্বই । কন্যা তাৰকাৰ বাবে সেয়ে সুকেতুৱে নিৰ্বাচন কৰিছে সুন্দক !! উদ্দেশ্য ---- ভৱিষ্যতে কন্যাৰ দৰে ৰাজ্যও সুন্দক কৰিব অৰ্পণ ! অৱশ্যে অপুত্ৰক সুকেতুৰ বাবে ইয়াৰ বাহিৰে অন্য উপায়ো নাছিল ।
পূৰ্বতে দেখা নাই তাৰকাই সুন্দক । জ্ঞাত হৈছে মাথো সুন্দ এক ৰাক্ষস !! পিতৃৰদ্বাৰা নিৰ্বাচিত ! পিতাক সুখ প্ৰদানেই যিহেতু লৈছে সংকল্প , সেয়ে পিতৃৰ ইচ্ছাৰ বিৰোধীতা নকৰিলে তাৰকাই । মানস পটত মাথো কল্পনাৰে অংকন কৰিছে তাৰকাই সুন্দ ৰাক্ষসৰ এক অদ্ভুত ( ভয়ানক) ছবি !!
বিবাহৰ দিন ধাৰ্য্য কৰাত সুকেতুৱে পলম নকৰিলে । আড়ম্বৰপূৰ্ণ অনুষ্ঠানত সুন্দ- তাৰকাৰ বিবাহ সম্পন্ন হৈছিল । বৰৰূপী সুন্দ ৰাক্ষস সভাত উপস্থিত হ’ল । কইনা সাজে তাৰকাকো অনা হৈছিল বিবাহ মণ্ডপলৈ । অপূৰ্ব , যেন সৰগৰ অপেস্বৰী নামি আহিছে ধৰালৈ কইনা সাজে তাৰকাৰ ৰূপত ! সুকেতুৰ নয়ন সিক্ত । অতদিনে কন্যাৰ প্ৰতি উদাসীন হৈ থকা সুকেতুৰ হৃদয়ে কৰিছিল হাহাঁকাৰ । হয়তো সুকেতুৰ হৈছিল উপলব্ধি একমাত্ৰ কন্যা তাৰকা আৰু কিছু ক্ষণৰ পাছত হ’বগৈ---- উসঃ আৰু ভাবিব নোৱাৰিছিল সুকেতুৱে । নিৰৱে অলক্ষিতে চকুৰ অশ্ৰু মোহাৰিলে পিতৃয়ে । আনফালে তাৰকাৰ হৃদস্পন্দন বাঢ়িব ধৰিছিল । আঁৰ চকুৰে শংকিত , উৎকণ্ঠিত মনে তাৰকাই সুন্দলৈ দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰিছিল । চাব খুজিছিল কিমান ভয়ানক হ’ব পাৰে পিতৃ নিৰ্বাচিত তাৰকাৰ পতিদেৱ !!
হঠাত উজ্জ্বল হৈ উঠিছিল তাৰকাৰ মুখ । ভ্ৰম হোৱা নাইতো তাৰকাৰ ! নিজকে চিকুটি চাইছিল তাৰকাই । প্ৰত্যয় জন্মিছিল, যি দেখিছিল সেয়াই বাস্তৱ । ক’ত কল্পনাৰে অংকন কৰা ৰাক্ষসৰ ভয়ংকৰ ৰূপ, আৰু এয়া কি বৰৰূপী সুন্দ !! অনুপম , সৌম্য, গাম্ভীৰ্য আৰু তাৰুণ্যৰ দ্বীপ্তিৰে দ্বীপ্তমান সুন্দ । প্ৰথম দৃষ্টিতে যিকোনো নাৰীক মোহিত কৰিব পৰা এক সুন্দৰ যুৱ ৰাক্ষস! উপযুক্ত বৰেই নিৰ্বাচন কৰিছে পিতৃয়ে । নিজকে অপৰাধী যেন লাগিছিল তাৰকাৰ ! পিতৃৰ বিৰুদ্ধে যে কি ধাৰণা কৰিছিল!! ছিঃ, নিজকে ধিক্কাৰ দিছিল তাৰকাই । কৃতজ্ঞতা জনাইছিল তাই মনতে পিতৃৰ প্ৰতি , লগতে অদৃশ্যজনৰ ওচৰত মাগিছিল ক্ষমা ভিক্ষা ।
বৰমাল্য পিন্ধাঁওতে এপলক দৃষ্টি পৰিছিল তাৰকাৰ বৰৰূপী সুন্দৰ নয়নত । আস, ইমান আকুলতা আছে তেওঁৰ নয়নত তাৰকাৰ প্ৰতি!! লাজত জয় পৰি গৈছিল তাৰকা । মঙ্গলময় ধ্বনি আৰু জ্যেষ্ঠজনৰ আশীৰ্বাদেৰে সম্পন্ন হৈছিল সুন্দ- তাৰকাৰ বিবাহ ।
ভবাৰ দৰে সুকেতুৱে কাৰ্য সম্পাদন কৰিলে । যোগ্য জোঁৱাইৰ হাততে ৰাজ্য অৰ্পণ কৰি পৰলোক প্ৰাপ্তি ঘটে সুকেতুৰ । আনহাতে স্বামী সুন্দৰ প্ৰেমত তাৰকায়ো স্বৰ্গসুখ লভিলে । মিথ্যা নকয় নয়নে ; সেই যে বিবাহৰ বৰমাল্য অৰ্পণ কৰোঁতে তাৰকাই দেখা পাইছিল প্ৰেমৰ আকুলতা বৰৰূপী সুন্দৰ নয়নত , তাৰ অভিজ্ঞতা লভিছিল তাৰকাই পাছত স্বামীৰ সঙ্গত । প্ৰেমেৰে বোৱাই দিছিল স্বামীয়ে তাৰকাক । স্বামীৰ বিশাল বক্ষৰ জিপাল উপত্যকাত বৈ থকা প্ৰেমৰ নদীত সাঁতুৰি-নাদুৰি ভাগৰা নাছিল মৰম আকলুৱা তাৰকা । আৰু সুন্দ ; তাৰকাৰ দৰে ৰূপৱতী , গুণৱতী পত্নীৰ সান্নিধ্যত ৰাক্ষসত্ব পৰিহাৰ কৰি নিজকে ধন্য মানিছিল , হৈছিল তৃপ্ত । দুয়োৰে সংসাৰে পূৰ্ণতা লভিছিল , আগমণ ঘটিছিল তেওঁলোকৰ জীৱনলৈ দুই অমূল্য ৰতনৰ । প্ৰথমে মাৰীচ আৰু পাছত সুবাহু ৰূপে ।
আগলৈ...
0 Comments